Ko Pi Pi naar Ko Lanta was een ruige boottrip door (bijna) zeeziekte geteisterde van bijna twee uur in een gare schuit. Wat men ons niet vertelde was dat het prijsverschil van een euro per persoon niet het verschil in commissie per reisbureau was, maar het verschil tussen een kleine gare boot en een luxere betere grotere boot!

Ko Lanta is groter, rustiger, vriendelijker en van alle die Ko Pi Pi kenmerkt gespeend. Men spreekt er beter Engels en vraagt zelfs hoe je dag was bij het eten, het is allemaal directer. Aan de andere kant is het er zelfs behoorlijk streng, 90% van de bevolking is er vrij streng islamitisch (zelfs helemaal gesluierde vrouwen) en alcoholgebruik door toeristen wordt er gedoogd. In ons hotel pal aan zee, bestel je in het hotel een alcoholisch drankje, wat vervolgens door de aanpalende beachbar aan tafel geserveerd en afgerekend wordt.

Op Ko Lanta is veel natuur, waarvan veel ook bereikbaar is. Een redelijk geprijste huurauto, iets van 30 euro of brommer brengt je overal. Vooral heel veel prachtig strand, maar ook mangrovebos, rotskust en heuvelachtig oerwoud.

Ons tochtje naar de Tham Mai Koeaw grot wordt al gauw een halve jungletocht. De gids neemt ons mee door rubberplantages, langs stukken jungle en een bosstroompjes. Roos en een echtpaar zien nog een slang. Het beest is snel weg. Later vertelt de gids dat hij het niet zo op slangen heeft. Hoezo? Nou ik heb een keertje op een gestaan en ben gebeten. Vandaar de stok en de spijkerbroek en de sportschoenen i.p.v. slippers. Hij moest er het ziekenhuis voor in.

De grot is pas dertig jaar geleden ontdekt door zijn neef, zijn familie bezat deze grond, wat nu Nationaal Park is. Niet verbazingwekkend als je de ingang ziet, klein en verborgen achter grote rotsblokken in de wand. Dit alles vertelt Roman in verbazingwekkend goed Engels. Het was ook lastig om te leren, hij is nog nooit van Ko Lanta geweest en kan niet lezen noch schrijven. Hij is gewoon nooit naar school geweest en heeft altijd van en op het land geleefd.

Isabel krijgt van hem een hand zodat we ons helemaal kunnen richten op de tocht. Ruim een uur lang lopen, kruipen op handen en voeten soms langs ladders en simpele bamboe-bruggetjes, zelfs een keer 3 meter door een tunneltje buikschuivend doen we de 'toeristische route' met slechts het licht van onze hoofdlampen. Dit is een klein deel van de grotten, die over tweehonderd ruimtes hebben. De kinderen vinden het spannend en wij ook. Geen monsters, maar krekels, een flinke grotspin en vleermuizen en veel aparte ruimtes, zelfs een onderaards water en veel stilte.

Buiten is er weer licht en de omringende jungle lijkt wel lawaaiig. Dit wordt beschermd, er mag hier niet gekapt worden? Ja, want we hebben genoeg, laat de natuur haar gang gaan. Thailand heeft een prachtige natuur. En wie er echt in wil vertoeven kan dat. In de Nationale Parken, die we bezocht hebben, was er kampeergelegenheid, zeker bij de hoofdkwartieren van de parken is dat er. Voor een gering bedrag mag je er gebruik van maken. Deze zijn bereikbaar over de weg. Er zijn toiletten en een douche/wasgelegenheid. De reisgidsen zeggen hetzelfde.

Een absolute must, en waar niet in de tropen, is een goed antimuggen-middel en een muskietdichte (binnen)tent. We weten alleen niet of apen lastig zijn, want die hebben we vrijwel overal gezien.