Zo aan de kust worden de afstanden tussen de interessante punten ook korter, niet meer zoals in de outback van negen tot zes 'on the road'. Zo bereiken we fris en fit Hervey Bay, een zeer aangename plek. Ik stel me zo voor een beetje zoals een Zuid Engelse badplaats, maar dan op zijn Australisch en met tropisch klimaat. Waar je als geheimagent, zoals in John le Carré's hoofdpersoon in een Perfect Spy, een kamer bij een hospita huurt die je bij het avondeten een T-bone steak van de barbie (BBQ) serveert. Nooit geweest in zo'n Engelse badplaats, toch eens doen. Zo zie je, reizen doet weer reizen en brengt je op nieuwe ideeën.

Er gebeurt net genoeg, laten we zeggen een plek van easy action oftewel aangename ledigheid, het is al warm genoeg. Wat terrasjes liggen langs de Esplanade, de 15 km lange weg langs het strand. Een groenstrook waarin ook de campings liggen tussen de zee en de weg. We kijken uit op zee en de voorkant van de camper zit op drie meter van het strand. De zee komt erg vlakbij bij vloed, het hoogteverschil met eb is soms 3 meter vijftig. Er blijft dan een strand van slechts enkele meters breed over. Een fors deel van de mannelijke Australische clientèle van de camping stort zich bij hoogwater op het vissen. Ik zie nooit iemand wat vangen, maar het schijnt dat de grote jongens tot vlak bij het strand komen over het dan ondergelopen 'wad'. En van horen zeggen uiteraard, gisteren heeft iemand verderop een armlange makreel gevangen.

Vissen hoort hier bij een man, maar dat vermoeden jullie al. Af en toe op TV komt er weleens wat door van hier downunder, Europese dames op zoek naar een echte outbackman. Een fles bier, een snor en een forse fourwheeldrive hoort eveneens bij het mannenpakket. Ondanks heel het oppervlakkige macho-image op het eerste gezicht, zijn het veel vrouwen, die hier de echte 'kerels' zijn. Ze rijden bussen, werken in de wegploegen, mannen in hun eentje het roadhouse in de outback, d.w.z. het restaurant - de benzinepomp - de supermarkt en natuurlijk de kinderen. Als je dan nog vrolijk 'Be a moment, doll - Even een moment, pop' tegen mij zegt, dan kan je niet meer stuk. Veel mannen zijn ook veel en ver van huis, mijnbouw, visserij of wees maar eens accountmanager van deze of gene firma en moet je naar de klanten in dit immense land, 110 maal Nederland.

Vertel het niet verder, maar ik vis ook af en toe. Correctie we, want ondertussen doen Isabel en Dewi ook mee. Overdag loop ik al vissend over het onderwatergestroomde wad en ik ontmoet een wel heel bijzondere vis. Het water staat boven mijn knieën en er komt een vis nieuwsgierig voorbij snuffelen. Ik kijk en zie een egaal zandkleurige vis met een wat afgeplatte kop met een spitse snuit en de slanke vorm. Verrek, wow, een haai. Hij herkent mij ook als gevaar en eveneens belust op een lunch en het een kleine meter grote beest schiet pijlsnel weg. Stel je voor dat hij een grote papa heeft. I gotta go, ga wel naar de fish & chips shop.

Hier in Hervey Bay besluiten we dan toch maar een dagtour te boeken naar Fraser Island, dit is het grootste zandeiland ter wereld, dus eigenlijk simpel gesteld een soort Waddeneiland als Schiermonnikoog. Echter 130 km lang en 18400 ha groot vrijwel onbewoond, nationaal park en werelderfgoed sinds 1992. Al het water is regenwater en de stroompjes en bronnen zijn van puurheid en helderheid die zijn weerga niet kent. Het is puur duinwater.

Er zijn tropische oerbossen en wat aangeplant bos, men heeft hier veel aan houtkap gedaan. Hoe groot het eiland is en hoe productief, mag je opmaken uit de 130 jaar dat men aan houtkap heeft gedaan. En nog staat er zeer veel oerwoud en bos en de gids, laat ons met trots in zijn stem gigantische bomen van 2 meter doorsnee zien. De natuur kan nu haar gang volledig gaan op Fraser eiland. Er zijn geen verharde wegen op het eiland, maar je mag er komen met een fourwheel drive, en eventueel vrij kamperen. De belangrijkste (snelweg) is het strand langs de Oostkant, ze gebruiken hem zelfs als start en landingsbaan voor de panoramavluchten die je kan doen. Ook zijn er de benodigde vergunningen nodig. Erg veel gedoe en erg veel kosten. Isabel heeft bovendien gehoord van de vele dingo;s, de Australische wilde hond, die ze beslist niet tegen wil komen. Kampeerplekken zijn van gaas voorzien, je zit dus in een soort grote kooi.

Echter Fraser Island is niet alleen natuur. Voor de backpackers, de vele jongeren veelal uit West Europa die al of niet werkend door Australie trekken, is een meerdaags bezoek aan het eiland een absolute must en party-time. Ze boeken een plaatsje in een zelfrijtour met zijn allen in een grote Toyota Landcruiserjeep.

Een bezoekje aan het strand, van het meest schone meer ter wereld (mijn opinie) Lake McKenzie, is een evenement met op de parkeerplaats tientallen grote jeeps , vierwielaangedreven tourbussen en een uitgelaten strandstemming. De vaste dingo was er ook even om te kijken of er nog iets te eten was. Helaas hebben we hem niet gezien. Lijkt me schrikken voor de noeste hiker die een van de trails over het eiland loopt en hier opeens tussen deze uitgelaten horde terechtkomt.

Tegen Isabel zegt Dewi, er leeft één soort kikker, een soort vis en wat schildpadden in het meer. 'Heb ik je dat verteld?', vraag ik. 'Nee, maar ik weet heus wel wat een turtle, een frog en een fish zijn'.

Later in Hervey Bay spreken we een Nederlands meisje, die we al een tijdje niet gezien hebben, maar haar camper stond er nog. Ze heeft een tweedaagse tour gedaan. 'En hoe vond je het?' 'Ging wel, ik vond dat er zoveel bladeren op de grond in het oerwoud lagen. En ik heb oerwoud veel mooier in Daintree gezien in Noord Australië'. We zijn met stomheid geslagen. Het is geen voortuintje en over appelen en peren vergelijken, het ligt duizend misschien 1500 km van Daintree. Hallo, we hebben het hier wel over de vrije natuur.