Het koekje is van de Emu Bottom Homestead with wattleseed (bekende boom, maar hoe ziet hij eruit?), a taste of Australia. Nog uit het vliegtuig, het heeft de 'bite' en iets van de smaak van een cocosmacroon. Het is net op, evenals als de reis ten einde is.

Buiten hoor je mussen, vinken en bovenuit de kwikstaart. Geen gekrijs van kaketoes of gekwetter van regenboogparkieten meer, die er tot op het laatste moment waren op onze laatste verblijfplek aan de rand van Sydney.

We zijn veilig thuis, eindelijk na een lange reis, alleen het vliegen duurde al 26 uur. Familie is er en iedereen heeft honderduit te vertellen. Veel gehoord, het was eigenlijk niet zo lang, opeens kwamen jullie weer terug. Een bestaan in Nederland is een druk bestaan, tijd gaat snel. Dus 'geniet, geniet de tijd verschiet'.

Als we door het park komen is het volop lente, schijnt de zon, staan narcissen, hyacinthen, tulpen, forsythia's en bessenstruiken in bloei. Nederland is echt as good as it gets.

Men heeft aan ons gedacht, de buren hebben bloemen, gebak in het huis gezet en de eerste bekenden ontmoeten we op straat. Het huis is brandschoon en lijkt enorm groot. Later betreed ik schoorvoetend de supermarkt, misschien nog meer mensen, pleinvrees. Hoe was het? Uhhh, tja. Kortom, fantastisch. Dank mensen, voor deze geweldige thuiskomst.

Isabel en Dewi reageren heel verschillend op de thuiskomst, de een wil gelijk nog de laatste middag voor de Paas naar school om spelletjes te doen en de ander wil pertinent niet omdat het nog wat moet betijen. Later komen alle vriendinnen echter naar ons huis en is het een papegaaienorkest in huis. Ze pakken in de laatste dagen snel hun eigen leven op, we hebben geen kind aan ze. Hey meis, ik heb je de hele dag al niet gezien....

Dinsdag moeten ze weer terug naar de klas. Wat er onderweg ook gebeurde, school ging door. Ze hebben er zin in, die ouders ook met hun gereis.

Zeker wel wennen thuis, vraagt men? Valt wel heel erg mee op het eerste gezicht. Nog wat jetlagged als we zijn, is in de vroege uren zonder slaap al wat statistiek gepleegd. We zijn 165 nachten op 61 verschillende plaatsen geweest, dus gemiddeld 2,7 nachten op één plek. Thuiskomen als verandering van omgeving kan er dan ook nog wel bij. Drie nachten achter elkaar thuis komt Australië in een droom voor.

Het volgende valt toe te voegen, in Zuid Australië zijn we in het Flinders Ranges National Park geweest met de bijzondere vallei Wilpeena Pound(verhaal 28). Dit gebied is eind maart bij wet aan de Adnyamathanka Traditional Lands Association overgedragen die het gaat beheren voor de gelijknamige stam/clan (de oorspronkelijke bewoners). Het gaat om 41.000 km2 in het Flinders Range gebergte en ook de Beverley uraniummijn valt eronder. Het proces duurde vanaf 1994.

Over de grote droogte in Australië staat in de Nederlandse National Geographic van april een heel artikel en over de gevolgen daarvan voor het leven van de mensen bij de Murrayrivier (stukje 26). Australië is een verrassend nieuw en geologisch oud land. Over fossielen gesproken, ACDC gaat ook weer touren. Kinders, vraag je ouders maar wat dat voor soort muziek(?) was.

Het een en ander moet nog bezinken, maar we kunnen toch al het een ander concluderen. Er is geen enkele bestemming waar we spijt van hebben.

Bali is en blijft een all-time favourite. Qua afwisseling, cultuur, landschap, aardige mensen, prijspeil en uiteraard kindvriendelijkheid.

Maleisië is de grote verrassing gebleken, er is veel cultuur van de diverse bevolkingsgroepen, daardoor culinair ook veel te genieten. Uit het koloniale verleden is het nodige te zien. De mensen zijn er (kind)vriendelijk. Qua natuur is er ook heel veel te genieten, alleen al dat je op een vrij makkelijke manier een oeroude jungle kan bekijken is bijzonder. Verbindingen zijn uitstekend en het prijspeil is ook goed.

Australië het verste weg en komt nog het meeste bij onze Westerse maatschappij. Een plek die absoluut meer dan de 3-wekelijkse vakantie vereist, giga-afstanden. De eilanden van Australië zijn heel bijzonder. De kans dierenleven van vlakbij te zien is uniek, Isabel wil er daarom wel wonen.

Leren en les krijgen was weleens moeilijk in Australië, je moet voor tienen van de campings af. Dus vaak best vroeg op en aan de slag en kijken of er nog genoeg puf was eind van de dag, na de vaak lange ritten. In het Verre Oosten hoef je pas om twaalf uur weg dus dat was wat makkelijker, ook zijn de afstanden niet zo enorm dat je een echt een hele dag onderweg was.

Lezers, we zullen jullie missen, jullie positieve reacties en interesse. Dank allemaal, ook de hulp die we gehad hebben via internet, zodat Dewi en Isabel helemaal bij zijn met het schoolwerk.

Ook de familie en vrienden backhome onze dank en liefde, uit de meegenomen kookboekjes zal er t.z.t. een exotisch vervolg op de reis zijn.

Aan de andere toeristen of travellers, waarvan sommigen nog steeds onderweg zijn 'Slamet jalan! ' ( Gezegend in jullie voortgaan).

En dan uiteraard al die geweldige mensen, die zo ver weg hun leven hebben en ons welwillend hebben ontvangen. Veel dank, it has been a pleasure and a privilege.

Het gaat jullie allen goed, de Koppies zijn niet meer op reis.

(huishoudelijke mededeling: Op Texel, de Cocksdorp, verhuren we een 6-persoonsvakantiehuis bij recreatiepark de Krim, golfbaan, overdekt zwembad, kinderspeel-paradijs, tennisbaan, bowlingbaan, etc. va. € 135 (laagseizoen) per midweek of weekeinde excl. servicekosten en toeristenbelasting. Info wallykopp@hotmail.com of 06-54394419)