Na enige tijd windstilte op deze website is het er toch weer een van gekomen om met z’n vieren een grote oversteek te wagen. Dit keer naar het land van onbegrensde mogelijkheden, wat ook nog eens gezegend is met een prachtige natuur. Ook wilden we graag aan Dewi en Isabel laten zien waar we 23 jaar geleden met zijn beiden zijn geweest. Vier weken maken we een roadtrip met huurauto vanaf San Franscisco, langs de kust naar Los Angeles en via het droge binnenland naar Phoenix, Arizona, om daarna naar New York te vliegen voor de laatste dagen.

De taxichauffeur vraagt onderweg van het vliegveld in San Francisco naar centrum Downtown of we iets merken van Brexit. Hij is weleens op Schiphol geweest, naar Libanon. Jazeker, zeg ik, en wel op dit moment. Op de tussenstop in Toronto heb ik meer dan een Euro voor een dollar betaald in een flappentap, ATM, een automatic tellermachine. Later kom ik erachter dat je nooit zomaar uit de muur moet tappen. Flappentappen staan er overal, de meeste werken met afhandelingskosten en velen geven een heel beroerde koers. De beste staan bij of in de bank, waar de koers meestal ook het gunstigst is, de beroerdste op vluchthavens. De koppen koffie zijn echter nergens zo duur als op Schiphol. Dit is het land van de creditcard. En ook dit is het land van de prijsverschillen, ook regionaal. Is het in feite de waarde van je huis dat bepaalt waar je woont in Nederland, hier drukt het zich uit in veel meer zaken. En wil je entertainment, vertier…..ze zeggen hier. You wanna play you gotta pay. Alles kan (maar minder mag dan in Nederland). Ouders met kinderen die alle pretparken willen bezoeken alle attracties willen doen, ga vast sparen!

San Francisco is koud , 14 graden, bewolkt. Het hotel heeft betere dagen gekend, het is verder schoon, maar er zijn redelijke bedden en na een dag van 24 uur is een tapijtvloer met een kussen ook goed. Na een enigszins koude start en een vorstelijk ontbijt, ook qua prijs, en sloten koffie, kleine kopjes daar doen ze niet aan in de USA, zijn we klaar voor SF. Weten die toeristen veel, een ontbijt op Marketstreet, de Kalverstraat van SF. Voor een groot deel een Aziatische stad, niet een paar Aziatisch uitziende mensen, nee veel Aziatische mensen. Nog iets opvallends, nog nooit zoveel zwervers gezien. Ook veel zwerverachtige mensen in rolstoelen. Oorlogsinvaliden van de Vietnamoorlog? In de film Forest Gump, komt de hoofdpersoon zijn oude baas captain Dan uit het leger tegen. Deze is ook invalide en leidt een zwerverachtig bestaan. Toeval? Of is dit de plek voor oorlogsveteranen? De hele film is een allegorie van de hedendaagse Amerikaanse geschiedenis vanaf pak hem beet de zestiger jaren neergezet in een komedie. Films maken en entertainment Amerikanen zijn er meesters is, of anders trekken ze wel de top aan. Bijvoorbeeld Paul, Rutger en Jan, de heren Verhoeven, Hauer en de Bont does that ring a bell?

Iemand heeft ook een keten van seafoodrestaurants opgezet , naar een bedrijf uit de film Bubba Gump. Ook dat is heel Amerikaans.

In ieder geval zijn de mensen er vriendelijk en het klimaat is, laat dat duidelijk zijn, is geen strandklimaat. De man bij de autoverhuur, die op zijn gemak met ons een praatje hield ondanks de dikke rijen mensen, hij kon er niet over uit. Het water is steenkoud vanwege de koude golfstroom hier. Hij was van Hongkong. ’s Avonds drijven er mistbanken vanuit zee over de stad. De bekende Embarcadero, the Waterfront, dat is de grote trekpleister. Een gedeelte heet ook Fisherman’s Wharf, je rijdt Market gewoon af met een lekkere ouderwetse tram, niets toeristisch, iedereen doet het. Daar zie je de geweldige ligging van San Francisco aan de baai. Aan je linkerkant de grote rode hangbrug, de Golden Gate Brug en rechts de Bay Bridge. Tegenover je ligt Alcatraz, de voormalige gevangenis hoog op een rotsig eiland. Tegenwoordig een toeristentrekpleister van formaat, de tours zijn al een half jaar uitverkocht. Verderop achter Alcatraz rijzen de heuvels op van Marin County, waarvan veel beschermd natuurgebied is, onder andere Sausalito ligt daar.

We gaan eerst shoppen en de volgende dag fietsen. ‘Nordstrom’ denk ik, maar Dewi zegt dat het hele shoppingcenter Westfield heet. Het zal zes verdiepingen hoog zijn en is op een hoek van Market Street schuin tegenover het Toeristenbureau. Sportschoenen m.n. Amerikaanse merken mogen zich in de belangstelling van de meisjes verheugen. Ietsje goedkoper, maar wel van de nieuwste modellen.

Ik verbaas me vooral over de roltrappen, die in een bocht om de centrale binnenruimte open tot aan de bovenste luchtkoepel in het dak. Voortdurend vraag ik me af, hoe kan een roltrap in een bocht lopen. Het geheel heeft een uitstraling van een enorme Bijenkorf.

De tijd ervoor hebben we doorgebracht op de Fishermans Wharf, de waterkant met uitzicht op de baai en Alcatraz. Dit is een soort Scheveningen zonder strand, eettenten, souvenierszaakjes, straatartiesten. We gaan natuurlijk voor de Seafood combo, dus vis, garnalen, calamares.

Fietsen is een hele goede manier om op een gezonde manier langs de baai en over de brug, de Golden Gate de boel te verkennen. Vanaf Fishermans Wharf langs de baai naar de Golden Gate brug. Kinderen verplicht een helm, wij hoeven geen helm maar willen er wel graag een.

We zien een heel vreemd foldertje van een fietsverhuur, het is van ‘Basically Free Bike Rentals’. Uhhh denken we, hoe zit dat? Je huurt een fiets, gaat langs hun sportwinkel ergens onderweg vlak bij de baai op weg naar de Golden Gate brug. De deal gaat zo, als je wat koopt gaat de fietshuur er als korting vanaf. Goed okay, we proberen het, en als het een raar opzetje is hebben we tenminste wel een normaal fietstochtje gemaakt. We gaan er gewoon een fiets huren, tenminste als die goed genoeg is. Fietsen zijn prima hybrides Canondales met 15 versnellingen en dat heb je wel nodig als je het talud op moet voor de Golden Gate brug. Men is vriendelijk en behulpzaam en stelt geduldig de fietsen af. De sportshop blijkt onderweg een gigagrote winkel met allerlei gerenommeerde kampeer en recreatiespullen tegen normale prijzen. En we besluiten o.a. sportschoenen, een zonnebril en nog wat spullen voor onderweg te kopen. Die kosten ons maar een paar tientjes. Dus we hebben of een dagje vrij fietsen gehad of spullen gratis gehad, is maar hoe je het bekijkt.

Fietsen brengt je langs parken een heuvel met een fort erop, maar ook langs een stukje beschermd duin met strand erachter. De Golden Gate over is zeker in het begin rustig aan fietsen, vanwege de drommen toeristen die lopend er ook op willen. Overheen niet want de meeste voetgangers laten het verderop afweten en gaan terug. De andere kant van de brug is een free ride, helemaal zonder trappen de heuvels af naar Sausalito, een pittoresk en duur plaatsje voor de happy few. Voorzien van woonboten en huizen die op palen in zee staan. Een ijsje met een bolletje mag hier 4 dollar kosten, wat de ook aanwezige Starbucks een goedkoop tentje maakt.

Het uitzicht op San Francisco maakt het erg de moeite waard en hier is het ook zonnig en warm, compleet anders dan het bewolkte weer waar we mee begonnen. Het ligt ook in de luwte van de heuvels die het beschermen voor de zeewind

De ferry naar San Francisco maakt het zwoegen tegen de heuvels op naar de Golden Gate overbodig. Iets wat Dewi en Isabel natuurlijk allang bedacht hadden. Je moet echter wel een tijdje wachten, waar de aanwezige taxi’s al op rekenen, want ze hebben allemaal fietsdragers op de auto.